คุณรู้ความแตกต่างระหว่างเครื่องเสียดสีกับการกดหรือไม่?

เครื่องเสียดสีเป็นอุปกรณ์ที่ให้ความร้อนและสร้างรูปร่างของโลหะผ่านความร้อนที่เกิดจากแรงเสียดทาน โดยทั่วไปจะแบ่งออกเป็นสองประเภท: เครื่องเสียดสีแนวตั้งและเครื่องเสียดสีแนวนอน เครื่องเสียดทานแนวตั้งส่วนใหญ่จะใช้สำหรับการประมวลผลชิ้นส่วนเช่นเพลาหมุนและเกียร์ และเครื่องเสียดสีแนวนอนใช้สำหรับการผลิตชิ้นส่วนที่ขึ้นรูป หลักการของเครื่องเสียดสีคือการใส่เหล็กเส้นกลมหรือเหล็กสี่เหลี่ยมเข้าไปในเครื่องเสียดสี ติดตั้งส่วนหัวของแรงเสียดทาน และให้ความร้อนแก่แท่งเหล็กภายใต้แรงเสียดทานความเร็วสูงเพื่อทำให้เสียรูปหรือเป็นรูปร่าง

วัตถุทั้งสองสร้างความร้อนผ่านการเสียดสี และแรงเสียดทานที่เกิดจากพื้นผิวสัมผัสของคู่แรงเสียดทานถูกใช้เพื่อส่งกำลัง และฟังก์ชันนี้เกิดขึ้นได้จากการรวมโครงสร้างวงปิดกำลัง ระบบการใช้แรง และการควบคุมอัตโนมัติ จากนั้นใช้อุณหภูมิสูงในการแปรรูปโลหะเพื่อเปลี่ยนคุณสมบัติของวัสดุและในที่สุดก็บรรลุวัตถุประสงค์ของการขึ้นรูป

Press เป็นเครื่องมือกลที่ใช้ในการรีดเย็นหรือรีดเย็น ความเข้าใจที่นิยมคือการกด นวด และบีบ เป็นอุปกรณ์สำหรับการอัดรีดหรือขึ้นรูปโลหะแปรรูป ในอุตสาหกรรมการผลิต แท่นพิมพ์ถือเป็นอุปกรณ์ที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่ง และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมเบา อุตสาหกรรมหนัก การบิน รถยนต์ อิเล็กทรอนิกส์ และอุตสาหกรรมอื่นๆ เครื่องอัดแบ่งออกเป็น เครื่องพันช์ เครื่องกดลูกตุ้ม เครื่องโรลเลอร์ เครื่องหล่อ ฯลฯ ตามรูปแบบที่แตกต่างกัน

แม้ว่าทั้งสองอย่างเครื่องเสียดสีและเครื่องอัดเป็นอุปกรณ์ในการประมวลผล มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างทั้งสองในหลักการและการใช้งาน ประการแรก เครื่องเสียดสีจะใช้สำหรับการทำความร้อนและการขึ้นรูปโลหะ ในขณะที่เครื่องอัดจะใช้สำหรับการอัดเย็นและการอัดขึ้นรูปเย็น ซึ่งถือเป็นความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดเช่นกัน ประการที่สองโหมดการขับขี่จะแตกต่างออกไป เครื่องเสียดสีใช้มอเตอร์ขับเคลื่อนส่วนหัวเสียดสีเพื่อหมุนเพื่อสร้างความร้อนจากการเสียดสี ในขณะที่เครื่องอัดถูกขับเคลื่อนด้วยไดรฟ์ไฮดรอลิกหรือเครื่องกล และใช้ในการประมวลผลแผ่นโลหะ ท่อ ฯลฯ

‌โครงสร้างคู่แรงเสียดทาน‌: ล้อขับเคลื่อนและล้อขับเคลื่อน (หรือชิ้นงานและตัวแรงเสียดทาน) จะส่งการเคลื่อนไหวและกำลังผ่านแรงเสียดทานของพื้นผิวสัมผัส เพื่อป้องกันการลื่นไถล โดยปกติจะใช้วัสดุที่มีค่าสัมประสิทธิ์การเสียดสีสูง (เช่น ยาง แร่ใยหิน ฯลฯ) หรือใช้แรงดันบวก (เช่น อุปกรณ์สปริง) ระบบขับเคลื่อน‌: มอเตอร์ (เช่น มอเตอร์ AC ของ Panasonic) ขับเคลื่อนแกนหมุน และกำลังถูกส่งไปยังคู่เสียดสีผ่านสายพานซิงโครนัสหรือกลไกลดเกียร์ ตัวอย่างเช่น ช่วงความเร็วแกนหมุนของเครื่องทดสอบแรงเสียดทานสากลและการสึกหรอในแนวตั้งสามารถเข้าถึง 10-2000r/min และการส่งกำลังที่มีความแม่นยำสูงทำได้ผ่านสายพานซิงโครนัสฟันโค้งแบบวงกลม

กระบวนการควบคุมแรงและการโหลดมีดังนี้ การโหลดแบบวงปิด: แรงทดสอบส่งผ่านตุ้มน้ำหนัก สปริง หรือสเต็ปเปอร์มอเตอร์ที่ควบคุมด้วยไมโครคอมพิวเตอร์ ตัวอย่างเช่น หลังจากที่ระบบการใช้แรงแบบสปริงบีบอัดสปริง แรงจะถูกส่งไปยังคู่แรงเสียดทานผ่านเซ็นเซอร์โหลดเพื่อให้ได้โหลดแบบไดนามิก การปรับอัตโนมัติ: ไมโครคอมพิวเตอร์จะควบคุมอัตราการโหลดแรงทดสอบ และรองรับฟังก์ชันหน่วยความจำปิดเครื่อง เพื่อให้มั่นใจว่าพารามิเตอร์มีความต่อเนื่องและความสม่ำเสมอในการทดสอบ

ระบบการวัดและการควบคุมอุณหภูมิส่วนใหญ่ประกอบด้วยการวัดแรงบิดแรงเสียดทาน: เซ็นเซอร์ใช้เพื่อตรวจสอบแรงบิดแรงเสียดทานแบบเรียลไทม์ และข้อมูลจะถูกบันทึกร่วมกับระบบแสดงผลดิจิทัล ตัวอย่างเช่น แกนนำด้านล่างมีเซ็นเซอร์แรงเสียดทาน และความไวได้รับการปรับปรุงด้วยตลับลูกปืนเชิงเส้น การควบคุมอุณหภูมิ: การทำความร้อนตัวอย่างและการปรับอุณหภูมิสามารถทำได้ผ่านมิเตอร์ควบคุมอุณหภูมิ ตัวควบคุมกำลัง หรือตัวต้านทานแพลทินัม Pt-100 และช่วงปกติจะครอบคลุมอุณหภูมิห้องถึง 100°C เครื่องทดสอบบางเครื่องรองรับโมดูลควบคุมอุณหภูมิอิสระหลายโมดูล

เครื่องเสียดสีตระหนักถึงฟังก์ชันบูรณาการของการส่งกำลัง การใช้แรงที่แม่นยำ และการวัดข้อมูลผ่านการผสมผสานระหว่างการส่งกำลังทางกลและลักษณะทางกายภาพของคู่แรงเสียดทานด้วยเทคโนโลยีการควบคุมอิเล็กทรอนิกส์ เครื่องเสียดสีและเครื่องอัดมีการใช้งานที่แตกต่างกันในการผลิต แบบแรกใช้เป็นหลักในการทำความร้อนและการขึ้นรูปโลหะ ในขณะที่แบบหลังใช้สำหรับการอัดเย็นและการอัดขึ้นรูปเย็น นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างอย่างมากในหลักการและการประยุกต์ของทั้งสอง ในอุตสาหกรรมการผลิต เครื่องจักรทั้งสองถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลาย ทำให้สะดวกอย่างยิ่งสำหรับการผลิตและการแปรรูป